Dinsdag 4 sept

Morgen gaan we vroeg opstaan want de taxi is besteld voor 07.30
Vandaag ook vroeg op want we willen Mao zien opgebaard en dat is alleen 's morgens van 8-12 en er staan altijd rijen. Dus om 08.10 waren we daar en inderdaad stervens druk, voor ons lekker want we kijken over de menigte heen: Pepijn eerst, want we hadden geen zin om onze tassen af te geven en dat wordt streng gecontroleerd. De hele schouw duurt zo'n half uur terwijl je wordt voortgedreven door suppoosten die hun taak serieus nemen en vooral niet proberen foto's te nemen. Als je in het mausoleum binnenkomt zie je eerst een gigantisch beeld van een zittende lachende Mao met een altaar waar idolaten al knipmessend witte anjers neerleggen (die buiten te koop zijn). Dan in een volgende zaal waar je heen gedreven wordt ligt ie opgebaard: indrukwekkend vooral als je bedenkt dat behalve Maandag elke ochtend 1000-en Chinezen hier gaan kijken.
Het was al weer goed toen we om kwart v 9 klaar waren om met de metro naar de Lamatempel ( de grootste buiten Tibet) te gaan. Op het plein kwam een meisje naar Pepijn toe of zij en haar moeder met hem op de foto mochten: dat heeft hij nu altijd!!!
Toen we op het perron netjes in de queu wachtten (het was spitsuur voor de werkenden) en een perronwachteres haar bevelen uitvaardigde begon het hele perron te lachen en kwam ze naar ons toe (we deden blijkbaar iets niet goed, leunen tegen een pilaar geloof ik) en toen wenste ze ons lachend welkom in de Beijing metro en iedereen lachen. Ondanks dat er veel buitenlanders zijn zijn we toch een bezienswaardigheid: zoals onze gids zei, Chinezen uit heel het rijk komen naar Beijing die nog nooit een blanke gezien hebben. Dat zien we ook in de metro dat heel wat Chinees lijkenden zitten te hannesen met het simpele kaartjessysteem. De Lamatempel was eigenlijk een kleinere versie van de Verboden Stad, met ook eindeloze voorpleinen en tempel gebouwen die ook paleisgebouwen zouden hebben kunnen zijn en eigenlijk op loopafstand van ons hotelletje 
Om 11 uur waren we daar eigenlijk wel uitgekeken ( het was ook puffend heet en verbranden!) en dachten dat we maar naar chiaoxiomai moesten om te kijken of we fietsen konden krijgen. De meeste fietsen kun je bij metro stations krijgen. De verhuurfietsen alleen bij grote hotels en fietsverhuurbedrijven die niet dicht bij metro stations liggen.....). Helaas waren de fietsen op en vanwege de darmen hadden we wat minder zin in nieuwe activiteiten. Dus ergens naar binnen voor een onbekende lekkere middagmaal. Het gebied rond elk metrostation is een moderne stad die samen Beijing vormen: alles modern en goed verzorgd. De bekende en door ons verwachte kronkelige straatjes zitten nog verstopt achter die giga gebouwen in vierkanten door grote brede wegen omzoomd (dankzij Mao en de Russen)
Een plaatselijk restaurant bezocht vol met goedgeklede Chinezen leek ons wel wat. Op een plaatje aangewezen wat we wilden eten met indicatie van hoe heet het is in pepertjes: 1 pepertjes is te doen 4 is scherp) we namen allebei iets met maar 1 pepertje: mijn god de tranen sprongen ons uit de oren, hoe heet moeten 4 pepertjes wel niet zijn. Voor de helft ons er door heen geworsteld. Daarna door silkstreet gelopen en onderhandeld over 4 onderbroeken van o.a. Luis Vuitton (bestaat niet eens!!) lachen in iedergeval  met het onderhandelen. 's Avonds lekker gegeten bij de Chinese versie  van pizzahut om effe niet Chinees te hoeven eten en daarna door foodstreet gelopen en al die rare etenswaren bekeken die men daar at zoals zeesterren en zeepaardjes. 
Op tijd naar bed en special care voor onze darmpjes met onze vriend Norit. 

Vanmorgen werden we keurig door onze taximan om half 8 opgehaald en reden door rushhour in 3 kwartier naar Beijing airport. Een aantal checks: bij binnenkomst met een stripje op drugs; dan paspoort check en dan bagageafgifte (als je online ingecheckt had, zoals wij scheelde 1 uur wacht tijd).; dan door douane, weer een drugs test e. Bagagedrager en om 09.00 uur warenwet we al door heen: tijd genoeg om onze laatste Yuans uit te geven oa bij Starbucks natuurlijk. Kwart voor 12 eindelijk take-off met prachtig laatste zicht op de Great Wall met nog 9 uur to go en 15.15 uur touch-down in Amsterdam.